lineone, internet, cultuur en lessen

Het is waar, die enquete-juffen mogen geen spoortje van emotie tonen bij het opdreunen van de ja, nee, weet niets. Dat studentje communicatie-wetenschappen (ja, ook ik enqueteer er lustig op los en weet aan het eind meestal meer van hen dan zij van mij) heb ik aan het broekplassen gekregen. Nauwelijks had ze de vraag gesteld of ik wel eens met moderne communicatie-middelen werkte of ze viel weg. Toen ze terugbelde, riep ik gevat: "Werk jij wel eens met moderne communicatie-middelen?" Een benauwde grinnik; "Ik mag niet lachen van mijn baas." "O", zei ik, "dan doe ik het wel even voor je", waarna ik de daad bij het woord voegde. "Hi, hi, hi en wederom ik mag niet lachen van mijn baas" aan de andere kant van de lijn. Door met het onderzoek. Toen we bij de vraag ; 'hebt u wel eens iets via het internet besteld?' waren aanbeland, was het opnieuw helemaal mis. "Ja", zeg ik. Wel geprobeerd, maar het is me nog nooit gelukt producten in zo'n winkelwagentje te krijgen en ermee naar de virtuele kassa te rijden. Ik had bij Ankh Hermes twee boeken willen bestellen, maar ze flikkerden me met winkelwagentje en al van de site af!" "Hi hi, ik mag niet lach, ha, ha ha, -en van mijn baas! "Waarom niet", jodel ik terug. "Ik vind het harstikke gezellig! Doe je dit voor je beroep? De hele dag zonder te lachen mensen bellen met opgelezen teksten?" "Welnee! Ik studeer communicatie-wetenschappen." "Aha, en wat wil je worden?" "PR-manager van een boysband!" "Oooo, leuk! Ik zit ook in de muziek!" "Echt waar, mevrouw?" (want ik had m'n leeftijd al verklapt) "Dit mag ik ook niet van mijn baas, maar hoe heet u? Misschien ken ik u wel! Oh, wat spannend!" Naam genoemd, en meteen het jaar van de grootste bekendheid erbij: 1980. "Nee, ik ken u inderdaad niet. Gek, ik ben ook uit de jaren tachtig!" "Oh ja? Wanneer ben je geboren?" "In 1980, mevrouw". Nee, dan kun je me ook onmogelijk kennen." "Hi hi, dat is waar ook. Nou, dan vertel ik dit wel aan m'n ouders. Misschien zijn die er wel helemaal ondersteboven van!" "Ja, stel je voor, misschien hebben je ouders jou wel gemaakt op mijn muziek!" "Hi, hi, hi! Ik mag niet lachen van mijn baas! O ja, hi, hi, hi, ik moet nog opschrijven wat u van deze enquete vond, ha, ha!" "Bijzonder verfrissend!" "Hi, hi, hi, dat ga ik ook gewoon opschrijven! Ha ha ha. Nog een prettige avond, mevrouw!"