|
communicatie technologie,
ofwel "Ik mag niet
lachen van mijn baas."
Dag webvriendje,
Zoals vroeg op de avond al bleek
toen ik een juf van het NIPO aan de telefoon kreeg, die
me iets wilde vragen over wat ik allemaal met internet deed.
Het is waar, die enquete-juffen mogen geen
spoortje van emotie tonen bij het opdreunen van de ja, nee,
weet niets. Dat studentje
communicatie-wetenschappen (ja, ook ik enqueteer er lustig
op los en weet aan het eind meestal meer van hen dan zij van
mij) heb ik aan het broekplassen gekregen. Nauwelijks
had ze de vraag gesteld of ik wel eens met moderne
communicatie-middelen werkte of ze viel weg. Toen ze
terugbelde, riep ik gevat: "Werk jij wel eens met
moderne communicatie-middelen?" Een benauwde grinnik;
"Ik mag niet lachen van mijn baas." "O",
zei ik, "dan doe ik het wel even voor je", waarna
ik de daad bij het woord voegde. "Hi, hi, hi en wederom
ik mag niet lachen van mijn baas" aan de andere
kant van de lijn. Door met het onderzoek. Toen we bij de
vraag ; 'hebt u wel eens iets via het internet besteld?'
waren aanbeland, was het opnieuw helemaal mis.
"Ja", zeg ik. Wel geprobeerd, maar het is me nog nooit
gelukt producten in zo'n winkelwagentje te krijgen en ermee
naar de virtuele kassa te rijden. Ik had bij Ankh Hermes
twee boeken willen bestellen, maar ze flikkerden me met
winkelwagentje en al van de site af!" "Hi hi,
ik mag niet lach, ha, ha ha, -en van mijn baas!
"Waarom niet", jodel ik terug. "Ik vind het
harstikke gezellig! Doe je dit voor je beroep? De hele
dag zonder te lachen mensen bellen met opgelezen
teksten?" "Welnee! Ik studeer
communicatie-wetenschappen." "Aha, en wat wil je
worden?" "PR-manager van een boysband!"
"Oooo, leuk! Ik zit ook in de muziek!" "Echt
waar, mevrouw?" (want ik had m'n leeftijd al verklapt)
"Dit mag ik ook niet van mijn baas, maar hoe heet u?
Misschien ken ik u wel! Oh, wat spannend!" Naam
genoemd, en meteen het jaar van de grootste bekendheid
erbij: 1980. "Nee, ik ken u inderdaad niet. Gek, ik
ben ook uit de jaren tachtig!" "Oh ja?
Wanneer ben je geboren?" "In 1980, mevrouw".
Nee, dan kun je me ook onmogelijk kennen." "Hi hi,
dat is waar ook. Nou, dan vertel ik dit wel aan m'n ouders.
Misschien zijn die er wel helemaal ondersteboven van!"
"Ja, stel je voor, misschien hebben je ouders jou
wel gemaakt op mijn muziek!" "Hi, hi, hi! Ik
mag niet lachen van mijn baas! O ja, hi, hi, hi, ik
moet nog opschrijven wat u van deze enquete vond, ha,
ha!" "Bijzonder verfrissend!" "Hi, hi,
hi, dat ga ik ook gewoon opschrijven! Ha ha ha. Nog een
prettige avond, mevrouw!"
Ik heb er nog zo één, een
jongeman uit Rotterdam van het bedrijf Supply Partners, bij
wie ik altijd milieuvriendelijke, niet dure
hergebruikcartridges bestel. Die belt zo af en toe gewoon
voor de lol op en heeft me ook wel eens op de luidspreker
gezet, zodat de rest kon meeluisteren, terwijl ik een
hinnikend paard nadeed. Heerlijk, om zo'n heel kantoor in
lachen te horen uitbarsten.
Liefs,
Je Grietje
15-11-02
|
x |