 |
Samenvatting:
1 Een koffer naar Ratanak brengen
Egon Wachter komt aan in Ratanak. 's
Avonds om 11 uur moet hij op de parkeerplaats zijn. Hij
probeert de dag door te brengen als een gewone toerist.
Hij bezoekt toeristische attracties, maar ook de
gevangenis waar Doornenbosch ter dood veroordeeld is.
Hij eet in een restaurant en gaat daarna naar de
discotheek. Na afloop geeft hij de jongen die op zijn
auto paste een twintig dollar.
Als hij een tijdje op de verlaten
parkeerplaats heeft gestaan komt er een vrouw naar zij
auto. Na het uitwisselen van de wachtwoorden valt ze
flauw. Hij heeft haar die dag zien zitten in een café.
Ze wisselen de koffers uit en kussen en praten. Ze
moeten gaan. Egon wil weten wie ze is, maar ze loopt
alweer naar haar auto.
2 Vrienden
Egon ontmoette Axel voor het eerst op het
station in Amsterdam. Hij was veertien en hij zou met
Davy's Jeugdreizen naar de ardennen. Axel is heel
brutaal en sleept Egon mee. Axel steelt wijn uit een
winkeltje. Egon durft niet. Ze gaan met de Florrie en
Vera naar bed, terwijl Egon eigenlijk verlieft is op
Marjoke. Ze worden betrapt door de leider en uit de tent
geschopt. Axel had hasj mee die hij in een café
verkoopt. Als ze met de groep aan het wandelen zijn,
zien ze een soort omgekeerde zoutvaatjes waar
vrachtwagens onder kunnen rijden om volgestort te kunnen
worden. Axel vraagt zich af wat er inzit en klimt
omhoog. Er zit niks in.
Als Egon derde jaars geologiestudent is, ontmoet hij
Axel weer in een cafe. "Wat zat er in de
zoutvaatjes?" vraagt Axel. "Niks,"
antwoord Egon. Na een gesprek nodigt Axel Egon uit in
zijn dispuuthuis de Grim. Het is er altijd feest, met
drank, drugs en seks. Er is hangt wel vaker een
journalist rond. Egon vermoedt dat er in drugs wordt
gehandeld. Een jongen en een meisje verdwijnen
spoorloos. Axel doet Egon een voorstel, hij kan
makkelijk twaalfhonderd gulden verdienen. Dan staat er
in de krant dat mensen van de Grim betrokken waren bij
mensensmokkel. Nederlandse studenten werden gestrikt en
belandden in Oost-Europa in de gevangenis.
Egon wil niks meer met Axel te maken hebben.
Egon, nu laatste jaars student, gaat naar de Ardennen om
een groepje eerstejaars te begeleiden. Op weg naar het
station rijd iemand hem klem. Het is Axel. "Wat zat
er in de zoutvaatjes?" Axel brengt hem even naar
België. Ze maken ruzie over het kamp van vroeger en
over de 'zaken' die Axel nu doet, maar aan het eind
lachen ze wel; als twee echte vrienden.
Weer wat later gaat Egon naar de Andes om zijn
promotieonderzoek af te ronden. Daar ontmoet hij zijn
vrouw, Adriënne. (Als ze veertien jaar later gaan
scheiden, vindt Egon dat ze maar een paar onbedorven
uren hebben gehad, want hij ontdekt dat ze ooit met Axel
naar bed is geweest.) Egon gaat lesgeven en ontmoet Axel
weer. Hij zegt dat als Egon ooit problemen heeft hij
naar hem toe moet komen. Drie dagen later raakt Axel
gewond bij een afrekening. Egon beseft dat hijzelf de
winnaar is, hij kijkt niet meer tegen Axel op.
Egon wordt afgewezen voor een docentschap, maar hij wil
niet in het bedrijf van zijn schoonvader gaan werken,
hij blijft trouw aan de geologie.
Axel komt al heel snel weer uit de gevangenis, hij gaat
zijn gang.
Herman Doornenbosch wordt in Ratanakiri opgepakt met
heroïne. Volgens de krant is Axel van de Graaf
betrokken.
Adriënne wil scheiden. Doornenbosch wordt ter dood
veroordeeld.
Egon kan mee op een hele interresante expeditie.
Daarvoor moet heeft hij veertigduizend gulden nodig. De
bank wil zijn hypotheek niet verhogen. Egon voelt zich
een sukkel, Axel is de winnaar. Egon vindt het ook wel
spannend om een klus voor Axel te gaan doen, dan heeft
hij eindelijk lef.
3 Oum Phen
Op een parkeerplaats bij het vliegveld
van Ratanak zijn de lijken van twee westerlingen
gevonden. Een Nederlandse journalist, Michael Polak,
komt het onderzoeken. Oum Phen zal worden onthoofd. Hij
was in het bezit van een twintigdollar biljet. Dat moest
een deel van de buit geweest zijn, want Oum Phen was een
gehandicapte met 1 been, dus hij kon niet anders aan dat
geld gekomen zijn. Polak vraagt zich af hoe een
gehandicapte jongen een sterke westerling kan
overmeesteren.
Polak bezoekt de jongen zijn moeder, maar wordt niks
wijzer. Hij gaat ook op bezoek bij de heerser van
Ratanakiri; generaal Sophal. Sophal is een slijmbal,
maar het werkt allemaal averechts.
Oum Phen blijkt een soort offer om te
dood van Doornenbosch te vergoeden en van Egon Wagter
wordt een soort volksheld gemaakt. Polak zegt dat
Nederland twijfelt aan de schuldigheid van Oum Phen.
Sophal is teleurgesteld, had hij voor een schuldiger
slachtoffer moeten zorgen? Polak wordt door Sophal
uitgenodigd bij de executie.
Polak bezoekt de parkeerplaats. De identitiet van de
dode vrouw is een raadsel. Hij ziet aan de bloedsporen
dat de stervende mensen naar elkaar toegekropen waren.
Die sporen bewezen dat Oum Phen het niet gedaan had want
Wagter en de vrouw waren elk bij hun eigen auto
neergestoken, door twee daders dus. Oum Phen was hier
nooit geweest.
Het onderzoek van Polak schiet verder
niks op. Hij komt wel tot de conclusie dat de twee
slachtoffers geliefden waren en drugskoeriers. Hij
schrijft een stuk over de moord waarin hij Doornenbosch,
de Grim en Axel noemt.
Axel komt op bezoek. Hij laat een foto
van het jeugdkamp zien. Hij zegt dat Egon z'n oudste
vriend is en dat hij van hem hield. Axel bekent dat Egon
door hem in Ratanak was en hij laat blijken dat hij de
vrouw kent, maar hij wil verder niks loslaten. Hij wil
ermee stoppen.
4 Marcie's Gems
Engeland. Marcie en Davis zijn getrouwd
en hebben twee kinderen; Jason en Arthur. Op een dag
komt Marcie bij Arthur langs. Ze geeft hem een
verrekijker van haar vader en verteld veel. Ze is
afwezig. Arthur vraagt zich af wat er is, maar hij zegt
niks. Daar krijgt hij later veel spijt van.
Marcie was altijd bezig met stenen. Na een erfenis begon
ze een winkeltje met stenen; Marcie's Gems. Het loopt
heel slecht, van David moet ze ermee stoppen want hij
wil er geen geld meer in steken. Marcie zegt dat ze het
geld dan wel ergens anders vandaan haalt, want stenen
zijn een deel van haar, een hartstocht die ze als jong
meisje had opgevat.
Twee dagen nadat ze met Arthur had gepraat verdween ze.
Haar familie mist haar, er is geen spoor van haar te
bekennen.. Arthur beseft dat ze afscheid had genomen. Ze
komen erachter dat Marcie al een jaar de winkel zelf
financierde, maar ze hebben geen idee waar ze dat geld
vandaan gehaald heeft.
5 De grot
Marjoke en Egon kwamen elkaar tegen bij de rivier. Ze
praatten en bouwden een dam. Kees, de leider, roept ze.
Ze gaan naar een grot. De zaal waar ze nu stonden was
onstaat bij een breukvlak tussen tewee lagen met een
verschil van honderd miljoen jaar. Marjoke en Egon
leggen samen hun hand over de breuk, ze overbruggen
honderd miljoen jaar, ze zijn heel dicht bij elkaar.
Axel kwam eraan, Vera voor zich uitduwend. "Hé
Egon," riep hij, "luister."
Mening
Ik vond het een heel leuk mooi boek. De
schrijf stijl vind ik goed. De personen lijken heel echt
als je het leest. Ze hebben een karakter dat de
gebeurtenissen beïnvloed. Die gebeurtenissen beïnvloeden
elkaar ook weer. Een groot deel van Egon z'n leven wordt
bepaald door het feit dat hij Axel ontmoet heeft. Egon
is eigenlijk een sukkel. Hij heeft niet echt een eigen
mening en is erg ontevreden. Als iets weer eens mislukt
kijkt hij steeds wat Axel wél heeft. Hij vind Axel
stom, maar Axel heeft het wel steeds voorelkaar. Hij
barst van het geld, is beroemd en heeft een gelukkig
gezin en toch nog veel vriendinnen. Terwijl Egon zelf
niet eens als leraar wordt aangenomen, gescheiden is van
zijn vrouw die aan Axel betere herinneringen heeft dan
hem en hij kan niet eens op expeditie. Ondertussen ziet
hij niet, dat Axel hem als een goede vriend ziet en
ergens wel respect voor hem heeft omdat Egon professor
is en een gewoon leven heeft.
Het is leuk dat je het verhaal steeds door iemand anders
z'n ogen ziet. Aan het eind passen alle delen in elkaar.
Pas later kom je erachter dat de vrouw in Ratanakiri
Marjoke is en dat Marcie ook Marjoke is.
Egon en Marjoke zijn beide om dezelfde twee redenen dood
gegegaan; het feit dat ze Axel ontmoet hebben en hun
liefde voor stenen.
Informatie over de schrijver
Tim Krabbé is geboren op 13 april 1943
in Amsterdam, waar hij nog steeds woont. Hij deed in
1960 eindexamen HBS-B aan het Spinoza Lyceum.
Hij is getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heeft een
zoon Esra. Zijn vader en grootvader zijn bekende
schilders. Zijn broer Jeroen is acteur en regisseur.
Zijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Tim Krabbé
heeft ook geacteerd en een tijdje psychologie
gestudeerd, maar van beroep is hij altijd schrijver
geweest. Hij debuuteerde als schrijver en journalist in
1967.
Zijn romans zijn in 12 talen vertaald en vier ervan zijn
verfilmd. 'Spoorloos' (naar Het Gouden Ei, waar hij zelf
het scenario voor schreef,) won het Gouden Kalf 1988
voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds
gedraaid in Amerika.
Filmverslag
1 Algemene gegevens
"De Grot" (2001, Nederland),
naar de gelijknamige roman van Jeroen Krabbé.
Martin Koolhoven is de regisseur, Jeroen Krabbé heeft
het script geschreven.
Egon Wagter wordt gespeeld door Fedja van Huêt en Erik
van der Horst (de jonge Egon), Axel van de Graaf door
Marcel Hensema en Benja Bruining (de jonge Axel), Adriënne
Wagter door Saskia Temmink, Marcie Nussbaum door Kim
Huffman, en Michiel Polak door Jeroen Willems.
Ik heb de film in bioscoop Tivoli in Leeuwarden gezien.
De film is in te delen bij het genre 'film noir'. (In
een film noir raakt de hoofdpersoon buiten zijn schuld
in moeilijkheden. Hij is geen held, maar een onzeker
mens, die niet precies weet hoe hij verder moet. Meestal
weet hij zich uiteindelijk te redden, maar daar loopt
hij wel littekens bij op. Psychologie, menselijke
dramatiek.)
Dat klopt precies, behalve dat Egon op het laatst door
zijn eigen schuld in moeilijkheden komt en niet buiten
zijn schuld.
2 Plot
De film begint in een oosters land. Een
man komt van het vliegveld. Hij gaat naar zijn hotel. In
de auto houd hij zijn koffer stijf vast. Later gaat hij
nog wat drinken in een cafeetje. Aan de overkant ziet
hij een westerse vrouw zitten. Terug in het hotel
probeert hij nog wat te slapen. 's Avonds rijdt hij met
zijn auto naar een parkeerplaats. Daar ontmoet hij de
vrouw. Ze wisselen wachtwoorden uit en de vrouw valt
flauw. Als ze @@@@@
Een jongen, Egon, komt op het station aan. Hij gaat met
een groep kinderen op kamp. Daar sluit hij vriendschap
met een andere jongen, Axel. Egon is wat verlegen, Axel
is veel 'stoerder' en sleept Egon mee. Hij laat Egon een
joint roken, ze gaan wat stelen in een winkeltje, Ze
gaan met twee meisjes naar bed, terwijl Egon eigenlijk
een ander meisje leuk vind, namelijk Marjoke.
Later, als Egon geologie studeert en in een café zit,
komt hij Axel tegen. Ze spreken nog wat af en Egon komt
steeds vaker in het studentenhuis van Axel. Het is er
altijd feest. Als Axel wat heeft met een meisje dat hij
daar ontmoet heeft, verteld ze hem dat er studenten
verdwenen zijn, dat ze waarschijnlijk ergens in de
gevangenis zitten en dat Axel ermee te maken heeft. Axel
doet Egon een aanbod om gemakkelijk veel geld te
verdienen, Egon gaat er niet op in.
Weer later, als Egon getrouwd is, komt hij erachter dat
zijn vrouw een keer met Axel naar bed is geweest. Egon
houd er maar niet over op te zeuren en later gaan ze
uitelkaar. Op zijn werk (hij ia aardrijkskunde leraar)
gaat het ook niet goed. Egon wil heel graag mee met een
geologische expeditie, mar hij heeft geen geld. Hij gaat
een 'klusje' voor Axel doen.
Een vrouw gaat ook naar Axel toe, ze gaat ook een
'klusje' doen. Axel geeft haar instructies.
Terug naar de man en vrouw op de parkeerplaats. Ze
worden aangevallen en uiteindelijk liggen ze dodelijk
gewond in elkaars armen. (Flashback) Egon en Marjoke
zijn een dam aan het bouwen. Ze worden geroepen door de
kampleider. Ze gaan een grot bekijken. De gids verteld
over een breuklijk die miljoenen jaren overbrugd. Egon
en Marjoke leggen hun handen naast elkaar op de
breiklijn. Terug naar de man en vrouw; ze hebben hun
handen naast elkaar. De flashback was een gedachte van
hun beiden. Het zijn Egon en Marjoke.
3 Middelen
De belangrijkste plaatsen zijn het
oosterse land, het studentenhuis en het kamp. Het
oosterse land zag er 'standaard oosters'; veel arme
mensen, veel verkeer op straat, veel fietstaxi's. In het
studentenhuis was het altijd wat donker. Er waren veel
mensen (veel dronken of stoned), er werd luide muziek
gedraaid, drankflessen, drugs. Op het kamp was echt zo'n
'kampsfeertje'; het is er mooi weer, groepjes kinderen
en tentjes.
De belichting was best wel belangrijk. Op de
parkeerplaats was het helemaal donker, in het
studentenhuis was het schemerig en op het kamp was het
juist heel zonnig.
De personen waren niet opvallend gegrimeerd en de
kleding was passend voor de situatie. Op het kamp had
iedereen ouderwetse kleren aan. In de rest van de film
had iedereen gewone kleren aan. Axel liep er een beetje
sjofel bij, meestal in een leren jasje. In het
buitenland hadden de mensen weer hele andere kleren aan.
De mzuiek was belangrijk, want in soms werd er niet veel
gepraat en dan valt de muziek extra op en maakt sfeer.
De muziek bleef wel op de achtergrond en is niet
speciaal gecomponeerd voor de film. Er waren geen
speciale geluidseffecten.
4 Personages
Egon Wagter is een beetje een sukkel. Hij
is een beetje stil, doet gewoon wat anderen zeggen wat
hij moet doen. Hij zegt vaak, "Dat weet ik
niet". Vooral op het kamp volgt hij Axel als een
hondje. Hij kijkt tegen Axel op, want die durft alles.
Hij komt één keer tegen Axel in opstand; "Dat van
Florrie en Vera was eigenlijk verkrachting", maar
Axel praat zo over hem heen. Axel laat mensen dingen
doen die ze eigenlijk niet willen. Hij is druk en altijd
nadrukkelijk aanwezig. Iedereen kent hem.
Je kreeg vooral informatie over de personen via
flashbacks. Bijna het hele verhaal wa een flashback.
5 Thematiek en intepretatie
Het belangrijkste thema van de film is
wat het gedrag van iemand voor gevolgen heeft voor
anderen hun leven.
De regisseur had de bedoeling het verhaal zo goed
mogelijk weer te geven. Er is niet bewust een bepaalde
boodschap ingestopt.
Als je de film met het boek vergelijkt, valt het gelijk
op dat de film eigenlijk maar de helft van het verhaal
is. Over Marcie's leven in Engeland en over Miciel Polak
in Ratanakiri wordt niks verteld. De reden hiervoor is
dat er te weinig tijd is.
6 Boeiende werking
Ik vond vooral het einde van de film
mooi. Je ziet Egon en Marjoke eerst samen in de grot en
dan gaat het beeld van hun handen weer over in hun
handen, maar dan jaren later als ze dodelijk gewond
zijn. De muziek was hierbij het effctiefst, dat maakte
het nog dramatischer. Er was niet iets speciaals dat ik
niet boeiend (=saai) vond.
7 Camerawerk en montage
De scéne dat Egon in het studentenhuis
zit vond ik heel goed. Het is er heel 'gezellig',
iedereen is wat aan het praten of dansen en Egon zit
maar wat op de bank. De scéne dat Egon en Marjoke een
dam aan het bouwen zijn vind ik ook mooi. Het is heel
mooi weer en ze zijn heel gezellig bezig, ze hebben geen
idee van wat hun te wachten staat. Volgens mij zijn
cameravoering en montage niet speciaal belangrijk,
behalve dat het natuurlijk goed in beeld gebracht moet
worden.
8 Recensie
Ik vond de film goed. De regisseur is goed in de
uitwerking van het thema geslaagd. De film is best wel
geloofwaardig. Drugssmokkel is actueel. Het spel van de
hoofdrolspelers vond ik heel goed. Het acteerwerk is
goed. Egon komt sukkelig over en je hebt meteen een
hekel aan Axel. Ze waren geschikt voor hun rollen. Het
verbaasde me wel dat de jongen die Egon van 14 jaar
speelt, in de twintig is. Dat merk je in de film
trouwens niet. De grime en kleding waren goed, niet
opvallend. Het gebruik van licht was goed. De vrolijke
plaatsen, zoals het kamp, waren heel licht. Op de de
plaatsen waar de 'foute' dingen gebeuren was het steeds
donker; in het studentenhuis, op de parkeerplaats, (in
het tentje van Florrie en Vera?), op de kamer waar Egon
beslist dat hij een klus voor Axel gaat doen.
Totaal oordeel; goed (maar ik vond het boek toch
leuker).
Eke
|