Navigaasje   Dokter in de wei   Borstvoeding Het is een rijke ervaring om je kinderen zelf de borst te geven. Als man heb ik toch een gemis. Bij een harmonieuze verhouding tussen kind en moeder hebben beiden na de voeding een voldaan gevoel. Toch is in onze samenleving de borstvoeding niet zonder problemen. Het is zelfs een tijd erg uit de mode geweest om het kind te zogen. Niet alleen omdat flesvoeding zoveel makkelijker zou zijn. Moderne vrouwen waren bang dat ze van het zogen hangborsten zouden krijgen.  Niets is jammer genoeg minder waar. Wie op haar gezondheid past en in deze tijd toch wel passend BH-tje draagt, houdt net zulke mooie borstjes als tevoren. Tenminste net zo mooi als vrouwen die niet zogen. Het is in elk geval heel jammer wanneer je merkt, dat je evengoed ook ouder wordtzonder de boeiende ervaring je kinderen te hebben gezoogd. De borstvoeding gebeurde ook een tijdlang achter gesloten deuren. De jonge moeder verschanste zich dan enkele malen per dag in een apart vertek alsof het een onzindelijke of onzedelijke handeling betrof. Hier zat ze dan onrustig te wachten tot de baby klaar was met drinken. De onrust die dit tijdelijke ballingschap met zich bracht, zal zeker niet hebben bijgedragen tot een rustgevende sfeer bij het voeden. Deze tijd is gelukkig weer voorbij en het is al weer jaren geleden dat een van mijn vrouwelijke kennissen zich voor de voeding van haar spruit terugtrok. Toen ik op dat memorable moment daarover mijn verwondering uitsprak,  antwoordde ze: "Ik laat je anders mijn borsten toch ook niet zien?" Natuurlijk zou ze dat niet doen, al had ze dat wel eens gedaan, maar in zo'n andere situatie zou dat ook een heel andere betekenis hebben. Een signaalfunctie zogezegd. De onrust die dit voedingpatroon met zich meebracht had tot gevolg dat de moeders maar zo snel mogelijk overstapten op de zuigfles. Ook heeft deze drukte rond de borstvoeding geleid tot de eigenaardige Westerse ziekte. Veel Westerse moeders hebben geen melk meer. Dit is een ziekte die in de derde wereld niet voorkomt. Bij goede navraag blijkt, dat die moeders, die geen melk hebben, het voor negenennegentig procent amper probeerden. Het zog op gang brengen is doorzetten en zonder van honger krijsende baby is de prikkel om dat te doen weg. De eerste dag komt er namelijk geen of nauwelijks melk. Maar het is dan onnodig om direct naar de zuigfles te grijpen Hiervan wordt de baby maar ongezond dik. Immers de eerste dagen hoort de baby te teren op zijn zogenaamde baby-vet. Dit is een vetreserve die de baby hiervoor speciaal bij de geboorte mee krijgt. Men ziet het gewicht van de baby na de geboorte van nature eerst afnemen. De oorzaak van dit melkprobleem ligt waarschijnlijk aan het feit dat de jonge moeder door dat gedoe achter deuren het goede voorbeeld missen. Zonder voorbeeld wordt iedereen onzeker. Dit geldt zowel voor de bevalling als voor de daarop volgende borstvoeding. Borstvoeding heeft grote voordelen boven kunstmelk. Moedermelk is precies aangepast aan de behoefte van de zuigeling en is altijd op je juiste temperatuur. Het is volledig verteerbaar, wat niet alleen beter is voor de jonge darmpjes maar ook geen kwalijk stinkende luiers geeft. Het bevat de antistoffen van de moeder die het kindje tijdens de zoogperiode beschermen tegen infectieziekten. Het leidt tot meer tevreden baby's, omdat de zuigbehoefte aan de borstvoeding is aangepast. Er ontstaat een beter oogcontact tussen de moeder en haar kind.  Door opwekking van hormoonafscheiding in de borsten stimuleert het eerst zuigen de nageboorte en het herstel van de baarmoeder.. Alle reden dus om het kind niet van de borst te rukken. Er zijn ook minder smakelijke berichten over de borstvoeding. In veel ziekenhuizen worden voor de voeding de tepels ontsmet. De zuigeling krijgt hierdoor met de melk een dosis ontsmettingsmiddel binnen die eigenlijk alleen geschikt is voor uitwendig gebruik. Talloze moeders hebben in het begin een beetje last van borstontsteking. In de regel grijpen dokters bij de eerste klachten naar een grote pot penicilline. Deze penicilline komt onverdund weer in de moedermelk terecht. De moeder bouwt nu ook geen eigen weerstand op, zodat vaak een tweede infectie volgt. Een tweede portie penicilline verdwijnt dan in de moedermelk. Deze hoeveelheid penicilline heeft een funeste invloed op de ontwikkeling van het gebit. Nog gekker wordt het wanneer we de analyse rapporten van de  chemicus Bernd Müller en de vrouwenarts Hartwig Schröder lezen. Dezen onderzochten in een vrouwenkliniek in het Duitse Hagen de melk van vierenzestig moeders. Zestig monsters bevatten meer dan twintig maal zoveel DDT als toelaatbaar (DDT is al sinds 1972 in Duitsland verboden... -nu is 1979-)In sommige gevallen was de concentratie DDT zelfs honderd maal te hoog. Het schimmelverdelgingsmiddel Hexacloorbenzol (HBC) was ook aanvlezig evenals het alleen nog in de bosbouw toegestane middel Lindaan, dat Hexacloorhexaan (HCH) bevat. Behalve deze pesticiden vonden ze ook resten van gechloreerde bifenylen (PBC,'s). Deze stoffen hebben eigenlijk niets met de landbouw van doen. PCB's zijn weekmakers in kunststoffen, smeermiddelen, warmte geleiders, hydroliekolieën enz.  Door PBC's ontwikkelt de baarmoeder zich bijvoorbeeld slecht. Dit is er de reden van, dat de zeehonden op de Wadden zich almaar slechter voortplanten. PCB's komen in de Waddenstreek heel veel in de voeding voor. Hoe deze stoffen in de voeding en tenslotte in de borstvoeding terecht komen, is vooralsnog een raadsel. In drinkmelk worden al deze stoffen ook aangetroffen en als de moeder koemelk trinkt gaat al dit lekkers linea recta door naar de baby. Ondanks de gevonden cocktail raden de Duitse onderzoekers aan om de baby de borst te geven. Geen zuigelingen voeding op basis van koemelk benadert ook maar de kwaliteit van moedermelk. Borstvoeding bevat enzymen, antistoffen, mineralen, vitaminen, eiwitten en vetten, allemaal in de juiste samenstelling. Moedermelk moet. G. Poortinga 1979